چرا اوبونتو 14.10 آرامش قبل از طوفان است

به تازگی شاهد انتشار نسخه‌ی جدیدی از سیستم‌عامل مشهور اوبونتو به نام تک‌شاخ  خیالی بودیم. بنا به روندی که کنونیکال پیش گرفته از نسخه 14.10 همانند نسخه قبلی یعنی 14.04 پشتیبانی طولانی مدت نخواهد شد و بروزرسانی هیجان انگیزی هم در این نسخه وجود ندارد، اما آیا با انتشار این نسخه، کنونیکال برای به پا کردن طوفان آماده می‌شود؟

در نگاه اول اوبونتو 14.10 با نام تک‌شاخ خیالی تفاوت زیادی با توزیع قبلی یعنی بزکوهی ندارد، حتی تغییری در تصاویر پیش زمینه هم دیده نمی‌شود اما اگر کمی وقت گذاشته و وارد جزئیات شوید

متوجه تغییراتی جدیدی خواهید شد، تغییراتی که به اندازه‌ای پایدار نبوده‌اند که در نسخه‌ی 14.04 با پشتیبانی طولانی مدت اعمال شوند. اما چه تغییراتی در این سیستم عامل اعمال شده است. شاید مهمترین تغییر استفاده از هسته‌ی 3.16 لینوکس در این نسخه باشد، بهبودهای زیادی در تعامل با سخت‌افزار در کرنل جدید لینوکس انجام شده است، بنابراین افرادی که در نسخه‌ی بزکوهی اوبونتو از لحاظ سخت‌افزاری مشکل داشتند در این نسخه احتمالا مشکلشان حل خواهد شد. علاوه بر آن، نسخه جدید ویرایشگر اسناد LibreOffice ، نرم‌افزارهای متعلق به گنوم و هر چیز دیگری که در ۶ ماه گذشته به روز رسانی شده باشد، در تک‌شاخ نیز به روز شده است. بهبودهایی نیز در نسخه‌های سرور یا ابری اوبونتو انجام شده است، به عنوان مثال در بحث مجازی‌سازی و ارتباط با لایه‌های شبکه در تکنولوژی‌های LXC و OpenStack تغییراتی صورت گرفته است اما هیچکدام از آن‌ها مهم و هیجان انگیر نبوده‌اند.

کاربران قدیمی گنو/لینوکس زمانی را به خاطر می‌آورند که هر ۶ ماه با انتشار نسخه‌ی جدیدی از سیستم‌عامل‌های گنو/لینوکس امکانات جدید و هیجان انگیزی به آن اضافه شده بود، اما قرار دادن امکانات جدید به این سرعت بدون هزینه نخواهد بود و باعث ایجاد ناپایداری در سیستم‌عامل خواهد شد. برای حل این مشکل کنونیکال تصمیم گرفت هر ۲ سال و پس از ۳ توزیع یک نسخه‌ی LTS از سیستم‌عامل اوبونتو را با پشتیبانی بلند مدت برای افرادی که پایداری سیستم عامل برایشان حرف اول را می‌زند منتشر کند، بنابراین شرکت‌ها، موسسات و بسیاری از افراد عادی تصمیم گرفتند از نسخه‌ای LTS استفاده کنند و برخی دیگر با به روزرسانی سیستم عامل هر ۶ ماه از آخرین نرم‌افزارها وامکانات بهره ببرند. گزینه‌ای به نام Ubuntu Desktop Next برای توسعه دهندگان و عاشقان نرم‌افزار که با مشکلات عمقی نرم‌افزار آشنا هستند وجود دارد که در آن از آخرین توزیع‌های غیرپایدار نرم‌افزارهایی که هنوز توسعه دهندگان در حال کار بر روی آن‌ها هستند استفاده شده‌است.

در Ubuntu Desktop Next از تکنولوژی مدیریت سیستم جنجالی Systemd استفاده می‌شود، همچنین پس از مدت‌ها مدیریت نمایش Mir به جای نسخه‌ی رو به بازنشستگی Xorg Server و Xorg Windows Display قرار داده شده است. قرار است از Mir همراه با نسخه‌ی بعدی رابط کاربری Unity Desktop یعنی یونیتی 8 استفاده شود. هم‌اکنون در Ubuntu Phone از Mir و Unity 8 استفاده می‌شود، نقطه‌ی عطف سیستم‌عامل اوبونتو و طوفانی که می‌تواند به پا کند همین یکپارچه کردن سیستم‌عامل در تلفن‌همراه و کامپیوتر‌های شخصی خواهد بود. سیستم‌عامل تلفن همراه اوبونتو هم‌اکنون به پایداری خوبی رسیده است و تا سال دیگر اولین نسخه از تلفن‌های همراه مجهز به این سیستم عامل به بازار عرضه خواهند شد.

اما در راه رسیدن به این یکپارچگی مشکلات زیادی بر سر راه اوبونتو خواهد بود، اول از همه کنونیکال باید درایورهای گرافیکی را با سیستم مدیریت تصویر Mir هماهنگ کند، برخی از توزیع‌های دیگر گنو/لینوکس مانند فدورا تصمیم گرفته‌اند از تکنولوژی‌های دیگری مانند Wayland Display Server به جای Mir استفاده کنند بنابراین اوبونتو کمی در این راه تنها مانده است. زمانی که سیستم مدیریت تصویر بعدی اوبونتو به پایداری کامل برسد شاهد تغییر بزرگی در این سیستم‌عامل و تجربه‌ی کاربران آن خواهیم بود و تا آن زمان توزیع‌هایی مانند تک‌شاخ خیالی حامل تغییرات معمولی و بهبودهای جزئی خواهند بود تا راه را برای طوفان بعدی نرم‌افزارهای آزاد هموار سازند.